ماده 61 قانون مجازات اسلامی
هرگاه محکوم در مدت آزادی مشروط بدون عذر موجه از دستورهای دادگاه ت نکند برای بار اول یک تا دو سال به مدت آزادی مشروط وی افزوده میشود. در صورت تک یا ارتکاب یکی از جرایم عمدی موجب حد، قصاص، دیه یا تعزیر تا درجه هفت، علاوه ب مجازات جرم جدید، مدت باقیمانده محکومیت نیز به اجرا در می آید، در غیر این صورت آزادی او قطعی می شود.
تفسیر ماده 61 قانون مجازات اسلامی – وب سایت عدل گو
- این ماده نیز در قانون سابق وجود نداشت بلکه قسمت ذیل تبصره الحاقی به ماده 38 به صورت کلی مقرر میداشت:(در صورت تخلف وی از شرایط مذکور یا ارتکاب جرم مجدد بقیه محکومیت وی به حکم دادگاه صادرکننده حکم به مرحله اجرا در می آید.)
- آزادی مشروط نیز همچون سایر راه های فردی کردن مجازات ها در صورتی اثربخش است که به صورت صحیحی مورد استفاده قرار گیرد. متأسفانه این راه به عنوان ابزار دلسوزی درآمده است و چه نیکوست قوه قضائیه یک تحقیقات میدانی در این خصوص و موارد مشابه انجام دهد تا چنانچه نیاز به اصلاح قانون یا ایجاد راهکارهای اجرایی باشد اقدام لازم صورت گیرد.
- تجاوز مدت آزادی مشروط از پنج سال امکان ندارد اما چنانچه در اجرای حکم این ماده باشد ممنوعیتی وجود ندارد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.